Porozmawiajmy o niczym czyli "gazowa" socjologia Baumana

 Nie tak dawno ( http://bobolowisko.blogspot.com/2013/06/upiory-przeszlosci-nadal-popularne.html ) powiedzialem pare negatywnych opinii zwiazanych z popularna sylwetka Nowej Lewicy jaka jest prof. Zygmunt Bauman. Jak juz kilka razy pisalem,  ogolnie nie daze estyma przedstawicieli nauk humanistycznych ze wzgledu na relatywnie niski poziom umyslowy wiekszosci przedstawicieli tych dyscyplin. Mam na mysli to, ze sa to erudyci, ktorzy sami z siebie nie maja na ogol nic ciekawego do powiedzenia. Ich zycie zawodowe to swiecenie swiatlem odbitym czyli zdobyczami intelektu wczesniejszych badz wspolczesnych im myslicieli, ktorzy w srodowisku osiagneli pewna prominencje. Owe znaczenie moze byc zasluzone lub nie ale nie w tym rzecz. Od naukowca oczekuje bowiem tego by mial on do powiedzenia cos z wlasnych przemyslen czy doswiadczen a nie tylko podawal podobnym mu jalowym umyslom papke intelektualna przetrawiona przez innych. Bauman jest niestety jednym wlasnie ze wspolczesnych komentatorow nowoczesnego talmudu.

   Ze wzgledu na to, ze glos podniesiony w dyskusji oskarzyl mnie o to, ze krytykuje owego tworce nie znajac jego dziel najnowszych sprowadzilem z biblioteki "Does Ethics Have a Chance in a World of Consumers" - Institute for Human Sciences - Vienna Lecture Series (2008), ktora to ksiazka winna stanowic efekt przemyslen "dojrzalego" Baumana. Niestety po lekturze tej niemal 300 stronnicowej i szescio rozdzialowej ksiazki z przyjemnoscia stwierdzam, ze w mojej ocenie Baumana nie omylilem sie pod zadnym wzgledem. Jest to typowy dla swojej epoki hochsztapler intelektualny o dobrym warsztacie literackim, ktory jednak nie sluzy mu do niczego innego jak do bezkomentarzowego przedstawienia stanowisk tego czy innego socjologa, filozofa czy nawet zoologa.

     Czy etyka ma szanse w swiecie nastawionym na konsumpcje? - Tego nie dowiemy sie od Baumana mimo, ze taki jest tytul jego wykladow. Oczywiscie akademickie "gas-bags" zdarzaja sie we wszystkich dyscyplinach ale co sadzic o srodowisku, ktore uwaza taka osobe za kogos wartego akademickiego wyroznienia albo nawet tylko pojdzie na jego wyklad? Aby dac tu probke baumano-mowy:  "As Alain Ehrenberg convincingly argues, most human sufferings tend to grow nowdays from surfeit of possibilities, rather than from profusion of prohibitions as they used to in the past" (Jak Alain Ehrenberg przekonywujaco argumentuje, obecnie najczesciej ludzkie cierpienie wyrasta z powodu nadmiaru mozliwosci niz z powodu ograniczen, ktore dominowaly w przeszlosci)  (str. 51) .  Czyzby istotnie przeklenstwem naszych czasow byl nadmiar mozliwosci nie skompensowany restrykcjami dla ruchu osob lub ideii?

    Istotnie trudno znalezc strone owych wykladow, na ktorej autor nie cytowalby dwoch czy trzech "klasykow" od Arystotelesa po Sorosa. ale tez rownie trudno by znalezc nawet jedna strone na ktorej Bauman przedstawilby jakas wlasna opinie lub zaproponowal swoje wlasne rozwiazanie problemu.
Jest to taktyka akademicka wyksztalcona zapewne w czasie calej kariery zawodowej, w ktorej to ze powie sie cos kontrowersyjnego moglo stanowic o jej naglym zakonczeniu. Dlatego szczerze odradzam kazdemu czytanie dziel tego autora gdyz jest to strata czasu. 

Na zakonczenie zas zamieszczam recenzje owego dziela napisana przez zapewne fachowca w tej dziedzinie:

Immanuel Kant extrapolated the trajectory of eighteenth-century history into a future that would demand a universal morality. That future, Bauman announces, has now arrived. But serious thinkers must proceed with the Kantian project in circumstances more difficult than the German philosopher could ever have anticipated, as traditional, locally grounded absolutes dissolve in the flux of twenty-first-century lifestyle consumerism. Tragically, some uprooted groups have tried to recreate the reassuring ethical order of a monolithic community, even when doing so has meant unleashing genocidal violence against outsiders (as in Cambodia, Rwanda, and Kosovo). Doubtful that an American superpower that excels only in military technology will offer better cultural options, Bauman adumbrates a hopeful orientation inspired by the transnational aspirations of Europeans. These aspirations are already restraining profit-seeking global capitalism while advancing a progressive code of planetary responsibility. Some readers may suspect that the very different universalism of a resurgent Islam deserves more attention that it receives, but Bauman poses questions deserving attention from anyone trying to understand our rapidly globalizing society. --Bryce Christensen  

  

Jest to dobry przyklad belkotu jaki panuje w obrebie tej dziedziny.