Co jest zmienne a co stale czyli tajemnica Franka Szwajcarskiego

 Od czasu do czasu widze w blogosferze rozwazania nad tym kto jest w gruncie rzeczy sprawca klopotow jakie maja obecnie nasi wspolobywatele, posiadajacy obecnie pozyczki wyrazone w CHF czyli we franku szwajcarskim. Podejrzewa sie czasem perfidna gre Narodowego Banku Szwajcarii, ktory usiluje wykorzystac naiwnosc polskich inwestorow w podobny sposob jak to robia karty kredytowe, ktore proponuja nisko oprocentowane pozyczki na czas okreslony, po czym ci, ktorzy nie zdolaja na czas splacic zadluzenia w okresie "zachety" staja przed perspektywa podwyzszonego oprocentowania. Tymczasem prawda jest zupelnie inna co latwo zauwazyc na zalaczonych wykresach indeksow XAUCHF i XAUPLN. Sa to wyszukane nazwy, za ktorymi kryje sie cena uncji zlota wyrazona odpowiednia we frankach szwajcarskich i zlotowkach. Jak widzimy od lipca 2010 roku CHF istotnie slabl startujac od poziomu 1200 CHF za uncje  do 1400 CHF na poczatku stycznia 2011. W tym momencie nastapila interwencja Narodowego Banku Szwajcarii, ktorej celem bylo ustabilizowanie ceny zlota na poziomie 1300 CHF/oz +/- jakies 50 CHF. I ten rezim sie utrzymuje do chwili obecnej. Zawsze gdy widzimy trend horyzontalny , w ktorym ustalone sa maksymalne oraz minimalne odchylenia od trendu  wiemy, ze jakas zasobna w zloto i pieniadze organizacja sprzedaje zloto przy gornej warosci zalozonej amplitudy fluktuacji rynkowych i kupuje zloto przy dolnej warosci tejze amplitudy. Jest to dzialanie celowe, inaczej mowiac manipulacja rynku, ktory w gruncie rzeczy wcale wolny nie jest. Najczesciej ta zasobna instytucja jest jakis bank centralny, w tym wypadku szwajcarski, ktorego celem jest zapobiezenie dewaluacji waluty narodowej.
Ta zas wyraza sie, rzecz jasna, podwyzszeniem ceny zlota. Zdolnosc nabywcza waluty jest odwrotnoscia ceny zlota i mowi nam ona jaka ilosc zlota odpowiada jednostce danego pieniadza. Obecnie ta zdolnosc nabywcza CHF  oraz innych walut jest funkcja czasu gdyz banki centralne zaprzestaly buforowania relacji wymiany na okreslonym i sztywnym poziomie. Jak wynika z wykresu Narodowy Bank Szwajcarii w roku 2011 nie zrobil niczego specjalnego aby wzmocnic narodowa walute. Mozemy jeszcze oczekiwac dalszego wzmocnienia CHF gdzies do poziomu 1250 CHF/ oz po czym mozna liczyc na oslabienie franka i odbicie znowu do poziomu 1350 CHF/oz. To wszystko oczywiscie jesli NBSz bedzie kontynuowal polityke stabilizacji swojej waluty. Jesli spojrzymy teraz na indeks XAUPLN obrazujacy cene zlota w PLN to zobaczymy w pierwszym rzedzie, ze trend od lipca 2010 roku jest nie horyzontalny (jak przy CHF) ale rosnacy liniowo. Inaczej mowiac nasza zlotowka monotonicznie slabnie czyli dewaluuje sie w okresie 12 ostatnich miesiecy. W lipcu 2011 zas nastapila wyjatkowo duza fluktuacja wartosci nabywczej PLN, w wyniku ktorej, PLN skoczyl od wartosci 4000 PLN/oz  w koncu czerwca do wartosci okolo 5100 PLN/oz obecnie.  Inaczej mowiac NBP dokonal gwaltownej dewaluacji zlotego w bardzo krotkim czasie. Przy z grubsza stalej wartosci nabywczej CHF oznaczalo to automatyczne i raptowne podrozenie CHF wyrazonego w PLN. Inaczej mowiac caly problem jaki maja obecnie kredytobiorcy majacy pozyczki w CHF zostal wywolany przez NBP. Czy jest to dzialanie swiadome na niekorzysc wlasnych obywateli czy tez kolejna pomylka w stabilizacji waluty narodowej, tego nie wiem. Nie ulega jednak watpliwosci, ze cala wina spada na polskie wladze finansowe gdyz NBSz po prostu robi to co powinien czyli stara sie utrzymac wartosc nabywcza szwajcarskiej waluty narodowej na rozsadnie stalym poziomie. Przypominam, ze systematyczna dewaluacja waluty jest rozwnowazna liniowemu podatkowi nalozonemu na wszystkie zasoby pieniezne populacji.